نویسنده: گودرزی،مهناز؛   

(22 صفحه - از 117 تا 138)

چکیده:

منطقه ژئوپلیتیک دریای مازندران، هویت جدید خود را بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به دست آورده و به صورت یک منطقه فعال و دارای کارکردهای خاص است. خلاء ناشی از فروپاشی شوروی، وجود منابع سرشار انرژی و مسائل مربوط به آن، سبب جلب توجه کشورهای فرامنطقه‌ای و سرازیر شدن شرکت‌های عمده سرمایه‌گذری به این منطقه شد. از این رو بسیاری از تحولات این منطقه متأثر از عامل انرژی و مسائل مربوط به خطوط لوله نفت و گاز و سیاست‌های مربوط به انتقال آن است. پویایی منطقه دریای مازندران بر بنیان‌های ژئواکونومیک و ژئوپلیتیک استوار شده و کشمکش‌های رقابت‌آمیز قدرت‌های بزرگ در منطقه دریای مازندران، جنبه‌های استراتژیک نقش‌آفرینی‌های منطقه‌ای را حساس کرده است. در این رابطه ویژگی‌های جغرافیایی هر کشور، سیاست‌های خاصی را برای آن کشور به وجود می‌آورد. نیاز کشورهای محاط منطقه دریای مازندران به بازارهای جهانی و صادرات و واردات، به ویژه صادرات نفت و گاز که اقتصاد کشورهای منطقه در دهه‌های اخیر بر آن استور است و نیاز به ثبات سیاسی که وابسته به ثبات اقتصادی است، نیرومندترین جریانی است که به الگوی درون منطقه شکل دهد. از این رو بسیاری از تحولات این منطقه تاثیر گرفته از عامل انرژی و مسائل مربوط به خطوط لوله نفت و گاز و سیاست‌های مربوط به انتقال آن است. با توجه به اهمیت بحث انتقال انرژی از حوزه دریای مازندران، این مقاله به دنبال پاسخ به این سؤال است که ایران با توجه به موقعیت ژئوپلیتیک ممتاز خود چه نقشی می‌تواند در این منطقه ایفا کند.

• دریافت فایل ارجاع :
• RIS (پژوهیار, EndNote, ProCite, Reference Manager)